Gecikmiş dil ve konuşması olan çocuklarda yutma performansı ve aile etkileniminin araştırılması

Abstract

Dil gelişimi, genellikle motor becerilerle, özellikle de ağız ve yüz kaslarının koordinasyonuyla ilişkilidir. Hem konuşma hem de yutma esnasında benzer nöromüsküler koordinasyon becerileri kullanılır. Bu nedenle, konuşma gecikmesi yaşayan çocukların bu becerilerin gelişiminde geride kalmaları olasıdır ve bu durum beslenme ve yutma problemlerine yol açabilir. Bu problemlerin birbirleriyle ilişkisi ve bu problemlerin aile üzerinde bıraktığı etkiler hakkında literatürde yeterli çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızın amacı, GDK bozukluğu olan çocuklarda gecikmiş konuşma ile beslenme-yutma performansı arası ilişkinin ve yutma bozukluğuna bağlı aile etkileniminin araştırılmasıdır. Bu çalışma, 24-60 aylar arası yaş ortalaması 4.37±0.7 olan 3-5 yaş arası gecikmiş dil ve konuşma tanısı alan 40; yaş ortalaması 3.60±0.5 olan sağlıklı kontrol 20 katılımcı ve onların anne, babası ile gerçekleştirilmiştir. Gecikmiş konuşma tanısı için RAM raporu esas alınmıştır. Katılımcıların yutma bozukluklarını değerlendirmesi Pediatrik Yeme Değerlendirme Aracı (PEDI EAT-10), Fonksiyonel Oral Alım Skalası (FOAS), Oral Konuşma Mekanizması Değerlendirme Aracı (OSMSE-3), DSFS ve Karaduman Çiğneme Performans Skalası (KÇPS) ölçekleri kullanıldı. Gecikmiş dil ve konuşma bozukluğu olan çocuklarda gecikmiş konuşma ile beslenme-yutma performansının aile üzerindeki etkilerini belirlemek için ise Aile Etki Modülü (PedsQL) ve Beslenme Yutma Etki Anketi (FS-IS) anketleri kullanıldı. Çalışmamızın sonuçlarına göre; GDK bozukluğu olan grupla kontrol grubu arasında FOAS, PEDI-EAT-10, KÇPS, OSMSE-3 ölçekleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0.048, p=0.011, p=0.001, p=0.001). DSFS ölçeğinde ise iki grup arası anlamlı fark bulunmamıştır (p=0,147). Aile etkilenimine yönelik PedsQL ve FS-IS anketlerinde de gruplar arası istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p=0.001, p=0.044). Ayrıca GDK'lı grupta PedsQL ile PEDI-EAT-10, OSMSE-3 ve KÇPS arasında arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur (r=0.362; p=0.005, r=-0,493; p=0,001, r=0.415; p=0.001). Ancak GDK ile FS-IS arasında bir ilişki saptanmamıştır. GDK bozukluğu olan çocuklarda yutma performansları sağlıklı çocuklara kıyasla daha düşük olduğu ve bu durumun ebeveynlerde daha yüksek kaygı durumu ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Bununla beraber beslenme bozukluğu ve buna bağlı aile etkilenimi yönünden belirgin bir fark saptanmamıştır.

Language development is frequently linked to motor abilities, particularly the coordination of the mouth and facial muscles. Speech and swallowing necessitate analogous neuromuscular coordination skills therefore, children experiencing speech delays may exhibit delays in the development of these skills, which can result in feeding and swallowing difficulties.A paucity of research exists in the literature regarding the relationship between these problems and their impact on families. The objective of this study is to examine the association between delayed speech and feeding-swallowing performance in children with speech and language delay (SLD) and the family impact related to swallowing disorders. The present study was conducted with a sample of 40 children aged 3-5 years who had been diagnosed with delayed speech and language (average age 4.37±0.7), as well as 20 healthy control participants (average age 3.60±0.5), along with their parents. The RAM report was utilized as the primary diagnostic instrument for identifying delayed speech. To assess swallowing disorders in participants, the following scales were used: The Pediatric Eating Assessment Tool (PEDI EAT-10), the Functional Oral Intake Scale (FOIS), the Oral Speech Mechanism Screening Examination-3 (OSMSE-3), the DSFS, and the Karaduman Chewing Performance Scale (KÇPS). The Family Impact Module (PedsQL) and the Feeding Swallowing Impact Survey (FS-IS) were utilized to ascertain the impact of delayed speech and language disorders on feeding-swallowing performance and the family. The findings of the present study revealed statistically significant disparities between the SLD (Speech and Language Disorder) group and the control group with respect to the FOAS, PEDI-EAT-10, KÇPS, and OSMSE-3 scales (p=0.048, p=0.011, p=0.001, p=0.001). However, no statistically significant differences were observed between the groups on the DSFS scale (p=0.147). However, when examining the family impact, statistically significant differences were identified between the groups in the PedsQL and FS-IS surveys (p=0.001, p=0.044). Additionally, within the SLD group, a statistically significant relationship was identified between PedsQL and PEDI-EAT-10, OSMSE-3, and KÇPS (r=0.362; p=0.005, r=-0.493; p=0.001, r=0.415; p=0.001). However, no such relationship was identified between SLD and FS-IS. A study was conducted to ascertain whether children with SLD exhibited diminished swallowing performance in comparison to their healthy counterparts. The investigation further sought to elucidate the potential correlation between these observations and the levels of anxiety exhibited by the parents. However, no significant disparities were observed in terms of feeding disorders and their impact on families.