Sternum Varyasyonları ile Primer Spontan Pnomotoraks Aarasındaki İlişkinin BT Bulguları ile Gösterilmesi

Abstract

Amaç: Yapısal akciğer bozukluğu, enfeksiyon veya travma gibi belirli etyolojik neden bulunmayan olgular “primer spontan pnömotoraks (PSPn)” olarak isimlendirilmektedir. Çalışmamızın birincil hedefi PSPn tanısı alan hastalarda pektus ekskavatum (PE) ve sternal varyasyonlar ile spontan pnömotoraks arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Materyal-Metod: Retrospektif ve tek merkezli çalışmamıza Ocak 2016-Şubat 2019 tarihleri arasında Üniversitemiz acil servisine başvuran 30 PSPn olgusu, 30 kontrol grubu olarak toplam 60 olgu dahil edildi. Tüm görüntüler sternal varyasyonlar açısından 8 yıl toraks radyolojisi deneyimi olan, hastaların bilgilerini bilmeyen bir radyolog tarafından değerlendirildi. Haller indeksi, tüm olgular için mediasten penceresinde aksiyel toraks kesitleri üzerinde literatürde tanımlanan şekilde ölçüldü. Pectus excavatum tanısı konulan hastalar için Haller indeksinin 2’nin üzerinde olması kabul edildi. Tüm istatiksel analiz SPSS (version 20.0, SPSS Inc., IL, US) programı ile gerçekleştirildi. Bulgular: Haller indeksine göre hastalar <2 ve >2 olan iki gruba ayrıldığında her iki grup arasında SPn açısından istatistiksel farklılık izlendi (p=0,009). Sternal varyasyon varlığı PSPn grubunun %50’sinde, kontrol grubunun ise %23’ünde ortaya konuldu. Uzun ksifoid poçes, PSPn grubunda en sık rastlanan sternal varyasyon olarak bulundu (%20). Sonuç: Uzun ksifoid proçes ve pektus ekskavatum deformitesi gibi sternal varyasyonlar, spontan pnömotoraks gelişiminde rol oynamaktadır. Uzun ksifoid proçesin tekrarlayan spontan pnömotoraks nedeni olup olmadığının araştırılması ve operasyon açısından değerlendirme yapılabileceği düşünülmüştür.

Objective: Cases without a specific etiological cause such as trauma, infection or lung disorder are identified as “primary spontaneous pneumothorax (PSPn)”. The primary target of our study was to evaluate relationship between sternal variations such as pectus excavatum and SPn in patients diagnosed with PSPn. Material-Method: Total 60 patients (30 PSPn patients and 30 control group) who admitted to the emergency service of University hospital between January 2016 and February 2019 were included in our retrospective and single center study. All images were evaluated by the radiologist with 8 years of thorax imaging experience who is blinded to the patients’ information. Haller index was measured for all cases on axial thorax slice in the mediastinal window as described in the literature. Cases with a Haller index above 2 was accepted for patients diagnosed with pectus excavatum. SPSS software was used for statistical analysis. Results: When patients were separated into two groups as <2 and >2 according to Haller index, there was a statistical difference between two groups in SPn (p=0.009). It was revealed that sternum variation is observed in 50% of PSPn group and in 23% of control group. We found that the long xiphoid process is the most frequent variation of the sternum in PSPn group (20%). Conclusion: Sternum anatomic variations such as long xiphoid process and pectus excavatum deformity play an essential role in the development of spontaneous pneumothorax. It was thought that operative evaluation could be made especially for the long xiphoid process in recurrent spontaneous pneumothorax cases.