Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan eğitim personelinin kekemelik hakkındaki tutumları = Attitudes about stuttering of education staff working in special education and rehabilitation centers

Abstract

Kekemelik, konuşma sırasında istemsiz olarak ortaya çıkan kesintilerle karakterize edilen bir akıcılık bozukluğudur. Kekemelik hakkındaki yanlış ve/veya eksik bilgiden kaynaklı ön yargılar ve yanlış inançlar nedeniyle toplumun ve eğitmenlerin kekemelik ve kekemeliği olan bireylere yönelik algı ve tutumları olumsuz olabilmektedir. Bu araştırmanın amacı özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan eğitim personelinin kekemelik ve kekemeliği olan bireyler hakkındaki tutumlarını ortaya koymak ve yedi meslek grubu arasındaki yanıt farklılıklarını karşılaştırmaktır. Ölçme aracı olarak İnsan Özellikleri Kamuoyu Anketi-Kekemelik (POSHA-S) kullanılmıştır. Çalışmaya toplamda 464 gönüllü eğitim personeli katılmıştır. Çalışmamızda meslek grubuna göre eğitim personelinin kekemelik ve kekemeliği olan birey hakkındaki genel izlenimleri karşılaştırmasında anlamlı farklılık saptanmadı (p>0,05). Yaş ve cinsiyet faktörü açısından anlamlı farklılık saptanmadı (p>0,05). Olumlu ve olumsuz görüşlerin karşılaştırmasında anlamlı farklılık saptandı (p<0,05). Eğitim personelinin bedensel engeli olan birey olmaya karşı tepkileri ile kekemeliği olan birey olmaya karşı tepkileri arasındaki ilişkinin incelenmesinde anlamlı farklılık saptandı (p<0,05). Sonuç olarak, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan eğitim personeli genel olarak kekemelik ve kekemeliği olan bireylere karşı olumlu tutumlar sergilemektedir. Fakat dil ve konuşma terapistleri hariç diğer meslek gruplarında kekemelik ve kekemeliği olan bireyler hakkındaki bilgi azlığından dolayı yanlış bilgi ve olumsuz tutumlar görülmektedir. Dil ve konuşma terapistleri hariç diğer eğitim personeli kekemelik ve kekemeliği olan bireylere kendilerinin yardım edebileceklerini belirtmişlerdir. Bu durum yanlış yönlendirmelere ve müdahalelere neden olabilmektedir. Kekemelikte bedensel engel gibi bir engel olarak görülmekte ancak ülkemizde bir engel olarak kabul edilmemektedir. Kekemeliğin bir engel olarak kabul edilmesi ve bu çerçevede atılacak adımlar ile kekemelik hakkında doğru bilginin yayılması ve olumlu tutumların oluşması oldukça önemlidir.

Stuttering is a fluency disorder characterized by involuntary interruptions that occur during speech. Due to misconceptions and incorrect beliefs about stuttering, society and educators may have negative perceptions and attitudes towards individuals with stuttering. The aim of this research is to reveal the attitudes of education staff working in special education and rehabilitation centers towards individuals with stuttering and stuttering and to compare the response differences between seven occupational groups. The Public Opinion Survey of Human Attributes-Stuttering (POSHA-S) was used as the measurement tool. A total of 464 volunteer educational staff participated in the study. In our study, no significant difference was found in the comparison of the general impressions of education staff about individuals with stuttering and stuttering according to professional group (p>0.05). No significant difference was found in terms of age and gender factors (p>0.05). A significant difference was found in the comparison of positive and negative opinions (p<0.05). A significant difference was found in the examination of the relationship between education personnel's reactions to individuals with physical disabilities and their reactions to individuals with stuttering (p<0.05). In conclusion, education staff working in special education and rehabilitation centers generally exhibit positive attitudes towards individuals with stuttering and stuttering. However, due to a lack of knowledge about individuals with stuttering and stuttering among professional groups other than speech and language therapists, misinformation and negative attitudes are observed. Except for speech and language therapists, other education staff have stated that they can help individuals with stuttering. This situation can lead to incorrect guidance and interventions. Stuttering is seen as a disability similar to physical disability but is not recognized as a disability in our country. It is crucial to consider stuttering as a disability and take steps accordingly, as well as to spread correct information about stuttering and foster positive attitudes.